’s Morgens vroeg opgestaan en opgehaald door paps en mams, die ons naar Schiphol gingen brengen. Om kwart over zes stipt stonden ze voor de deur. Even inladen en wegwezen dan maar. Prima op tijd op Schiphol voor vlucht OR449 om tien uur ’s morgens. Na wat gedoe met de bagage – de handbagage was namelijk vier kilo te zwaar en we moesten dus wat overladen – nog even een bakkie thee en capucinno gedaan.
Bij de gate konden we bijna gelijk doorlopen in het vliegtuig en onze plekjes op 28E en F opzoeken. Met een klein half uurtje vertraging gingen we onderweg, eerst naar de tussenstop Las Palmas en dan door naar Banjul, waar we prima op tijd aankwamen. Bij het uitstappen uiteraard gelijk een dreun in je gezicht van de warmte die er hangt. Vervolgens via een vrij smal halletje de douane langs, de bagage pakken en die weer door een scan, maar na een 20 minuten waren we er doorheen 😆 .
Vlak na de scan-controle stond onze gastvrouw Betsy, waar San stevig mee heeft gemailed, ons al op te wachten. Een gezellige kwebbeltante van, hoorden wij later, 59 jaartjes jong (maar met een geest van 20). We kregen gelijk water ingeschonken, want het is hier zo warm dat je wel moet blijven drinken.
Na zo’n kwartiertje rijden (met 2 lifters, één rastaboy erbij, ya man) kwamen we bij de compund van Betsy en haar man Ismaila aan in Farato. De tassen en koffers werden in ons ‘ronde hutje’ neergezet en we maakten kennis met iedereen:
- Neneh: een nicht van Ismaila
- Ishaka: een broer van Ismaila
- Fatou: de hulp in de huishouding
- Barrow: nog een broer van Ismaila
- En natuurlijk Snoopy de huishond
Het hutje/huisje is echt super, ruim portaaltje, slaapkamer erachter met een klamboe boven het bed en een klein maar fijn badkamertje. Er komt alleen koud water uit de kraan, maar als er iets lekker is in Gambia, dan is het wel je hoofd onder een kouwe douche stoppen.
We werden verwelkomt met een baobab-juice, wat echt heerlijk verfrissend is (en overigens ook goed voor de stoelgang). Na wat geluierd en gekletst te hebben, wat het in no-time half acht ’s avonds lokale tijd en was het tijd voor het eten.
Fatu had een schaal gemaakt met een mix van spaghetti, aardappelschijfjes en heerlijk gekruide kip!! Een beetje zoet-zure komkommer erbij we zaten tot onze huig aan toe vol. Overigens hebben we op zijn Afrikaans gegeten, één schaal en iedereen schept er gewoon uit. Vers fruit en een kop thee maakten het diner compleet.
Na een best vermoeiende dag lekker gaan slapen onder de klamboe. Op naar dag 2.