Vanmorgen best vroeg op om naar het Abuko Nature Reserve te gaan. Om zes uur uur wakker en zo half zeven vertrekken. Om even kwart over zes kwam Betsy, wat is ze toch lief, ons een sapje en thee brengen om even wakker te worden.
Het Abuko-park is echt ongerepte jungle met een pad van ongeveer 3 kilometer lang er doorheen. Aan het einde van het pad is er een soort opvang voor diverse dieren zoals hyena’s en apen. We hadden geluk dat pas twee uur vóórdat wij daar aan kwamen (om 9:oo uur ongeveer) er een hyena-jong was geboren. De apen zitten in revalidatie-centrum, er wordt ze daar geleerd om weer in de natuur te overleven.
Zo halverwege het pad kwamen we ook nog langs de krokodillenpoel, maar het regenseizoen is er overal zoveel water, dat de kroko’s niet naar deze poel hoeven te komen.
Opvallen was ook de vangst van een insect door een stevige zwarte spin van zo’n 6 cm. Ik had nog nooit, in het echt in ieder geval, gezien dat een spin zijn prooi helemaal inwikkeld.
Op terugweg van het park naar de compound nog even wat groente en fruit gekocht en bij de ‘zusters’ (nonnen) eieren (op zijn Betsy’s: ei-kes) gehaald.
Moe (wandelen in de vochtige hitte valt niet mee) maar voldaan bij terugkomst eerst even opgefrist en daarna ontbeten. Daarna even heerlijk onder de mangoboom gelegen om uit te rusten van de tocht. Ondertussen begon het steeds benauwder te worden, wie weet hè, misschien regen?
Na lekker even doorgelezen te hebben was Dan Brown met zijn Da Vinci Code ook uit en San heeft ook d’r eerste boek uit, namelijk ‘Engel des doods’ van Jonathan Kellerman.
Fatu was net klaar met het eten maken toe het steeds harder begon te waaien. Zou het dan toch gebeuren vandaag die regen, wind is tenslotte een voorbode. De lucht dus eens afgekeken en jawel een stevige donderwolk met een goed zwarte kleurtje kwam onze kant op. Betsy gokte dat ie misschien nog wel over zou waaien, maar na wat afwachten zijn we toch maar alle spullen binnen gaat zetten. Alles wat niet stevig staat of ligt of niet tegen water kan moet naar binnen: stoelen, matrassen, stormlampen, kleedjes enz.
En geen moment te vroeg trouwens, de bui kwam met enorme snelheid naar Farato en barstte los. Het begon eerst heel hard te waaien, waarbij complete struiken zowat plat werden gedrukt, de regen maakte het vervolgens af. Donderen en bliksemen doet het slechts af en toe tussendoor, ik had wel anders verwacht.
Uiteindelijk werd de regen zo hevig en bovendien stond de wind vol op de veranda van het huis, met als gevolg dat de hele veranda met water volliep en zelf het huis binnenstroomde. Fatu en Baru hebben uit alle macht het water van de veranda afgeveegd met trekkertjes. Fatu maakte er zelfs een pleziertje van. Ik denk dat ze blij was dat het even regende en afkoelde.
Na ruim een uur was de grote hoos over en regende het nog wat na. Ismaila, Shaka en Nènè waren net van plan om bij familie weg te gaan toe het bij hun losbarstte. Ze waren laat thuis, want met zo’n storm en regen is het levensgevaarlijk om te rijden.
Het is overigens heerlijk afgekoeld en dus zullen we vannacht misschien wel wat lekkerder (lees: minder zwetend) slapen.
Tot morgen!